มีรุ่นน้องถามผู้เขียนบ่อยๆ ว่าทำไมจึงเลือกเรียนนิติเวชศาสตร์
จึงลองเรียบเรียงเหตุผลของตัวเองดู ทำให้ได้ข้อสรุปดังนี้
๑. มีความประทับใจในวิชานิติเวชศาสตร์
เริ่มจากการได้อ่านหนังสือชวนชันสูตรชอง อาจารย์วิฑูรย์ อึ้งประพันธ์
เมื่อช่วงเรียนปี ๑ ผู้เขียนรู้สึกติดใจในเนื้อหาวิชา และการทำงานของแพทย์นิติเวชฯ
และตั้งความฝันไว้ว่าอยากเป็นหมอนิติเวชฯอย่างอาจารย์บ้าง
ถึงแม้ระหว่างเรียนแพทย์จะมีวิชาอื่นมาทำให้ไขว้เขวบ้าง แต่ในที่สุดผู้เขียนก็มาเรียนนิติเวชในที่สุด
ประโยคเด็ดในหนังสือเล่มนั้น คือ "ข้าพเจ้าเกลียดระบบเส้นสายเป็นที่สุด" เป็น ideology
ที่ผู้เขียนชอบมาก
หลังจากนั้นก็ได้ติดตามผลงานของอาจารย์ภาควิชานิติเวชฯมาเรื่อยๆ ทั้งบทความนิติเวชสาธก หนังสือกฎหมาย และบทความแสดงความเห็นทางกฎหมายที่อาจารย์ท่านต่างๆเขียน
ภาควิชานิติเวชศาสตร์ได้มีส่วนร่วมกับเหตุการณ์สำคัญต่างๆของประเทศไทยมากมาย
เท่าที่ผู้เขียนลองไล่ได้ในฐานะประชาชนทั่วไปคนหนึ่ง มีดังนี้
-กรณีสววรคตเมื่อ มิถุนายน ๒๔๘๙ (the first and ever autopsy of royal family member)
-เหตุการณ์ ๑๔ ตุลาคม ๒๕๑๖ และ ๖ ตุลาคม ๒๕๑๙ (ซึ่งเหตุการณ์ในปี ๒๕๑๙ ภาควิชาฯคงไม่มีส่วนร่วมมากนัก เพราะมีคนตายคนเดียว....)
-คดีศยามล และซีอุย
-ภัยพิบัติ Tsunami ที่ภาคใต้เมื่อปี ๒๕๔๗
๒.ความต้องการเป็นอาจารย์แพทย์
เนื่องจากทางภาควิชาฯเปิดโอกาส นี่เป็นปัจจัยหนึ่งที่ผู้เขียนสนใจภาควิชานิติเวชศาสตร์ หน้าที่ของอาจารย์แพทย์ประกอบด้วยงาน ๓ ส่วน ได้แก่ งานบริการ การสอน และการวิจัย นอกจากนี้ผู้เขียนมีครูแพทย์ที่อยู่ในใจ และต้องการดำเนินรอยตามหลายท่าน หนึ่งในนั้นเช่น อาจารย์อวย เกตุสิงห์ ผู้ก่อตั้งกลุ่มอาสามหาวิทยาลัยมหิดลที่
๓.โอกาสได้เรียนกฎหมาย
ซึ่งผู้เขียนได้สมัครเรียนกฎหมายที่คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และสอบผ่านแล้ว ผู้เขียนเห็นว่าเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้เริ่มเรียนรู้สาขาวิชาทางด้านสังคมศาสตร์อย่างนิติศาสตร์บ้าง และจะได้นำความรู้ทางกฎหมายมาช่วยเหลือเพื่อนแพทย์ และประชาชนชาวไทยต่อไป
นอกจากเหตุผลหลัก ๓ ข้อนี้ ก็คงมีปัจจัยสนับสนุนอีกหลายอย่างที่ทำให้ผู้เขียนตัดสินใจเช่นนี้
ผู้เขียนคิดว่าผู้เขียนตัดสินใจได้ถูกต้องแล้ว และถ้าให้ตัดสินใจอีกครั้งก็คงเป็นเช่นเดิม...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น