วันศุกร์ที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2551

วันหยุดยาว การสาดน้ำ และรายได้

ช่วงนี้วันเวลาก็ได้ล่วงเข้าสู่เทศกาลสงกรานต์อีกครั้ง
ปีนี้เทศกาลยาวมาก คือ เสาร์ 12 เมษายน ไปถึงพุธ 16 เมษายน
รวม 5 วัน

ทำให้สัปดาห์สงกรานต์มีวันทำงานเพียงสองวัน คือ พฤหัส 17 - ศุกร์ 18 เมษา
บางคนก็ยินดีที่ได้หยุดพักผ่อนยาวๆ มีเวลาได้อยู่กับครอบครัวหลังทำงานมานาน 3 เดือน
คือตั้งแต่ช่วงปีใหม่.....

ผู้เขียนเลิกเล่นน้ำมานานหลายปี เนื่องจากเบื่อการเล่นน้ำ และรู้สึกเสียดายน้ำ
เข้าใจเองว่าปัจจุบันการเล่นน้ำสงกรานต์เปลี่ยนจากตอนผู้เขียนยังเด็กเยอะ
การละเล่นที่เปลี่ยนแปลงไป ได้แก่
1. รุนแรงขึ้น ปืนฉีดน้ำอันใหญ่ๆไว้ก่อน น้ำแข็ง ลูกโป่งน้ำ ฯลฯ
2. สิ้นเปลืองมากขึ้น เล่นหลายวันขึ้น นั่งรถกระบะไปตามถนนในเมือง ใช้น้ำไม่ต้องยั้ง
3. มีการลวนลามมากขึ้น ที่เห็นได้ชัดคือ ถนนข้าวสาร แถมที่น่าแปลกใจก็คือทั้งๆที่รู้ว่ามีการลวนลาม
บรรดาสาวจริง สาวเทียมก็ยังคงนิยมไปเล่นน้ำที่ถนนข้าวสารอย่างสนุกสนาน
นี่ยังไม่ได้พูดถึงประเด็นขนบธรรมเนียมประเพณีที่ผู้ใหญ่ชอบพูดกัน เนื่องจากผู้เขียนยังไม่ใช่ผู้ใหญ่
จึงยังไม่อยากพูดเรื่องขนบธรรมเนียม และประเพณีสงกรานต์
เหตุผลต่างๆเหล่านี้ทำให้ผู้เขียนรู้สึกเบื่อสงกรานต์.....

เมื่อถึงวันหยุดยาว บรรดาประชาชนที่ดีใจ ได้แก่ ผู้มีเงินเดือนประจำทั้ง ข้าราชการ พนักงานบริษัท
ส่วนผู้ที่กุมขมับบ้าง สบายใจบ้างได้แก่ บรรดาผู้ประกอบกิจการ คนหาเช้ากินค่ำที่ขาดรายได้ยาว
ต่อเนื่อง 5-6 วัน ผู้เขียนเคยคิดว่าทำไมวันหยุดประเทศไทยเยอะแบบนี้ การค้าขายติดๆขัดๆตลอด
ทำกิจกรรมก็ติดวันหยุด ติดต่อหน่วยราชการลำบาก แต่พอคิดไปคิดมา คนส่วนใหญ่เขาก็ดีใจกันที่ได้
หยุดยาวถึงแม้จะเป็นลูกจ้างรายวัน เนื่องจากจะได้กลับไปเจอหน้าพ่อหน้าแม่เสียที....

แต่ไปๆมาๆอีกครั้งกลับคิดขึ้นได้ว่าทำไมบรรดาลูกจ้่างจะต้องกลับไปเยี่ยมบ้าน
เฉพาะช่วงเทศกาลด้วย วันหยุดทั้งปีอย่างน้อยก็เสาร์อาทิตย์ 52 x 2 = 104 วัน น่าเสียดายที่ค่านิยมคนทำงานต้องกลับบ้านไปเจอกันระหว่างช่วงสงกรานต์ทำให้
การเดินทางลำบาก บริษัทห้างร้านหยุดหมด
ถ้ากระจายวันกลับบ้านไปทั่วๆทั้งปีอาจจะทำให้ทุกคนได้กลับบ้านก็ได้ ไม่ต้องนอนค้างที่สถานีขนส่งเนื่องจากตกรถอยางทุกวันนี้

ขอให้ทุกคนมีความสุขเนื่องในวันสงกรานต์

ไม่มีความคิดเห็น: